Goud zonder glans

Afscheid van een generatie

(Dit artikel werd in januari 2022 geweigerd voor publicatie door een gerenommeerd voetbaltijdschrift.)

Donderdagavond 7 oktober, omstreeks 22 uur. Ik zit thuis op de bank en doe iets onbestemds — babykleertjes vouwen, waarschijnlijk, want er zal toch eens één dag geen wasmachine draaien in dit huis. Op de televisie spelen België en Frankrijk de halve finale van de Nations League. De wedstrijd is niet veel meer dan behang tegen de muur. Frankrijk scoort de 2-1, de 2-2, de 2-3. Ik kijk nauwelijks op.

Advertentie

EK-column: Druk

(Deze column verscheen voor het eerst in DS Avond van 18 juni 2021.)

Wie herinnert zich nog de wedstrijd tegen Japan op het afgelopen WK? Neen, niet de legendarische counter in de laatste seconden die ons de overwinning opleverde, maar de wedstrijd zélf? Hoe een team waarvan we op voorhand geloofden dat we het eenvoudig opzij zouden schuiven, ons volledig vastzette en ons een druk oplegde waartegen we geen oplossingen vonden? Japan kwam op een 2-0 voorsprong na twee fouten in onze verdediging, zodat we in het laatste halfuur van de wedstrijd nog alles op alles moesten zetten om in het toernooi te blijven.

EK-column: Azzurri

(Deze column verscheen voor het eerst in DS Avond van 17 juni 2021.)

Zeven dagen ver in het toernooi hebben we ondertussen elk land ten minste één keer aan het werk gezien. Dat heeft saaie wedstrijden opgeleverd, heel eenzijdige wedstrijden, een handvol leuke ook. Landen waarvan we hoopten dat ze zouden verrassen, zoals Turkije, zijn spectaculair geïmplodeerd. En dan was er Italië.

EK-column: Juichen

(Deze column verscheen voor het eerst in DS Avond van 16 juni 2021.)

Tussen de middag wandel ik even door het park in mijn buurt. Op het voetbalveldje staan drie jongens van een jaar of elf. Ze proberen een paar trucjes met de bal en trappen naar een klein doel. Een van de jongens scoort, loopt daarop wild naar de zijkant, springt zo hoog hij kan, maakt een halve draai om zijn as en spreidt zijn armen. ‘Ronaldooo!

EK-column: Knielen

(Deze column verscheen voor het eerst in DS Avond van 15 juni 2021.)

De Schotse en Tsjechische spelers stonden wat ongemakkelijk rond te kijken vóór de aftrap van hun wedstrijd gisteren, de handen gevouwen achter de rug. Het zag er knullig uit, maar dat is natuurlijk wat je krijgt als je krampachtig probeert om geen enkele partij voor het hoofd te stoten – ook al is een van die partijen ‘mensen die het vervelend vinden wanneer anderen protesteren tegen racisme.’ Schotland besloot om niet te knielen, maar hun alternatieve actie maakte zacht gezegd weinig indruk.

EK-column: Begin

(Deze column verscheen voor het eerst in DS Avond van 14 juni 2021.)

Het is een vreemd gevoel: zelfs na het volledige openingsweekend van Euro 2020 heb ik nog op geen enkele manier het besef dat er een groot toernooi aan de gang is. Op straat valt er slechts hier en daar een verdwaalde vlag te zien, van de openingsceremonie heb ik alleen het domme kleine autootje onthouden en de eerste wedstrijd van de Rode Duivels werd helemaal overschaduwd door het afschuwelijke voorval met Christian Eriksen, dat voetbal voor de rest van die dag compleet irrelevant maakte. 

Wat we vroeger speelden

(Deze column verscheen voor het eerst online op de website van De Morgen op 1 mei 2020.)

Het enige wat nog zeker is in deze vermoeiende tijden, is dat Donald Trump elke dag een uitspraak zal doen die alles nog net iets vervelender laat lijken. Twee weken geleden riep hij op om de Amerikaanse lockdown zo snel mogelijk te beëindigen, zodat de sportcompetities konden worden hervat. Hij was het beu om baseballwedstrijden van veertien jaar oud te herbekijken.

Nu wens ik het niemand toe om een baseballwedstrijd te moeten bekijken uit welk tijdperk dan ook, maar ook aan léuke sport heb ik de afgelopen weken niet al te vaak meer gedacht.

WK-column: Deze is voor ons

(Deze column verscheen voor het eerst in De Morgen van 6 juli 2018.)

 

Ze klonken verschrikkelijk, Roberto Martinez’ eerste woorden over de iets té gelukkige wederopstanding tegen Japan. ‘No negatives today.’ Na deze zoveelste onderschatting van de tegenstander en het weglachen van het eigen tactische falen zijn de uitvluchten op: de voetbalbond moét verantwoordelijkheid opnemen voor de weigering, tien jaar lang, om dit team de omkadering te geven die het nodig had en verdiende.

WK-column: Analyse

(Deze column verscheen voor het eerst in De Morgen van 23 juni 2018.)

 

De Franse ex-international Patrice Evra kon zijn oren niet geloven. In de studio van het Britse ITV zat hij naast Eni Aluko, die als voorbeschouwing op Costa Rica – Servië uitlegde hoe beide landen zouden spelen en waar hun zwaktes lagen. Dat een vrouw basisinzichten kon meegeven over twee onbeduidende teams, zoiets had Evra nooit verwacht — zelfs niet als die vrouw meer dan honderd wedstrijden voor de nationale ploeg op haar naam heeft staan. Verdwaasd keek hij de camera in en gaf een neerbuigend applaus.

Saoedi-Arabië U-16

In juni 1989 vond in Schotland het Wereldkampioenschap voor min-zestienjarigen plaats. Het werd het eerste grote toernooi voor onder andere Luís Figo en Roberto Carlos, maar toch is het niet dat waardoor we ons dit WK het meest zullen herinneren. Opmerkelijker was dat het gastland de finale na strafschoppen verloor van Saoedi-Arabië. Nóg opmerkelijker is deze ploegfoto van de tieners die Saoedi-Arabië afvaardigde: